आभाळ
क्षण मोहाचे चार.. येतील वारंवार..
कष्टी होऊ नको फार.. ऊतू आल्या भावनांना..
थोडं टाळ..
हळू सांभाळ.. तू तुझं आभाळ...
हळू सांभाळ.. तू तुझं आभाळ...
सावर रे, तुझ्या जुन्या नव्या सख्या सोबतींना..
तुझ्या सुखा-दुखामधील आठवणींना..सावर रे..
आवर रे, तुझ्या आत गोठलेल्या या मनाला..
तुझ्या आर्त त्या मुक्या-मुक्या क्षणाला..आवर रे..
वेळ निसटावी वाळू जशी मुठीतुनी..
तशा निसटत्या क्षणांना हळू हळू सांभाळ...
हळू सांभाळ.. तू तुझं आभाळ...
तुझी भरलेली ओंजळ, ज्यात सुखाचा परिमळ..
मांड मायेची हिरवळ, हात राहू दे सढळ.. सदा..
आशेचा श्वास जागू दे मनी तुझ्या..
तुझ्या जगण्याला, आकार आला, पुन्हा होणा-या चुका आता टाळ..
हळू सांभाळ.. तू तुझं आभाळ...
हळू सांभाळ.. तू तुझं आभाळ...
-विक्रम वाडकर 06/10/2015 05:31 pm
Comments
Post a Comment