माझा ब्लॉग

उकळणाऱ्या चहासोबत आठवणींची गरमागरम वाफ चेहऱ्यावर आली...  मग खऱ्या खोट्याच्या स्वच्छ चाळणीतून आठवणींची धार मनाच्या कपमध्ये भरली.. चहाचा कप घेऊन शांत पणे खिडकीजवळ जाऊन बसलो.. पहिल्या झुरक्याबरोबर जिभेला चटका बसावा अशा काही आठवणी चटका लावून गेल्या.. मग हळू हळू त्या चहाची ऊब ओठातून पोटात, पोटातून शरीराच्या रोमरोमात ऊर्जा देऊ लागली.. मग खरेच आयुष्यात आपण जे काही चांगले केले त्याचे हिशोब चालू झाले.. ज्यांनी जीवनात चांगले वागण्याचे संस्कार दिले त्या आई बाबांची, ज्यांनी चांगल्या वाईट परिस्थितीत साथ दिली त्या मायाळू मित्रांची,खोड्या काढत आनंद शिकवणाऱ्या बहिणीची, मी आहे तसा माझा स्वीकार करणाऱ्या माझ्या सहचारिणी ची, आणि काहीवेळा अनोळखी असून माझ्यातील चांगुलपणा जाणवून देणाऱ्या त्या अनोळखी व्यक्तींची आर्ततेने आणि ऋणी भावाने आठवण आली.. कधी आपल्याच वागण्याचा राग यावा अशा क्षणांनी मनात चीड वाटली.. कधी इतरांनी केलेल्या चुकीच्या गोष्टींनी मन उदास झाले.. पण मग विचार आला. सगळं चांगलं घडत असेल तर वाईट उरणारच नाही. आणि वाईट नसेल तर चांगुलपणा काय असतो हे कळणारच नाही. पण आपल्या जगण्याचं पारडं चांगल्याकडे

सासरी जाणारी बहीण हा चटका लावणारा प्रसंग असतो. त्याची कल्पना करून सुद्धा डोळे भरून येतात. कंठ दाटून येतो. जश्या आई वडिलांच्या आपल्या पोरीसाठी भावना उफाळून येतात, तश्याच भावाच्या मनातही असतात..  काहीशा अल्लड.. काहीश्या अवखळ..  काही उनाड.. काही जीवापाड..काही खळखळलेल्या.. काही घुसमटलेल्या.. तशाच काही भावना.. माझ्या मनातल्या.. लहानपणी तुला उचलून घेऊन फिरायचो, आज सुद्धा मी तेच केलं.. कुठेही जाताना तुला हात पकडुन न्यायचो,आज सुद्धा मी तेच केलं.. छोटी भांडी खेळता खेळता तू खूप मोठी झाली.. छोटी खेळणी सांभाळणारी मोठा संसार थाटायला निघालीस.. मला घेतलेली गोष्ट तुला मिळेपर्यंत रडायचीस.. तुझी वस्तू घेतली की खूप खूप चिडायचीस.. आता तुझ चिडण माझ्यासाठी नसेल.. त्याच मात्र दुःख माझ्या मनात असेल.. हट्टी होती तू जी सारखी मागे लागायची..  नको नको बोललं तरी तुझच तू वागायची.. लाड करायचे सारे कारण तू गोड होती.. प्रत्येक खोडीत तुझ्या, माझीही तुला जोड होती.. गोष्टी समजावून सांगायला मला कधीच जमलं नाही.. पण तुझ्या बोलण्याने तूच सगळ्यांच्या मनात राही.. आजपर्यंत मी तुझ्याशी खूप भांडलो असेन..मात्र.. इथून पुढे इतरांश

मुखात अभंग, हातात मृदुंग, हरिनामी होतो आम्ही तल्लीन.. गळयामध्ये टाळ, तुळशीहार माळ, तुझ्या नामानेही उडतो हा क्षीण.. मायबाप जगताचा या, उभा विटेवरी... चंद्रभागा गंगा अमुची, स्वर्ग ही पंढरी... नाम घोषाने दुमदुमली वैकुंठ नगरी.. हरी पांडुरंग हरी,हरी पांडुरंग हरी.... हरी पांडुरंग हरी,हरी पांडुरंग हरी.... हरिजन सारे मागती हे दान.. माऊलींच्या चरणी लागो तन - मन - ध्यान.. वारकरी असता कोणी, थोर नाही सान... विष्णुमय झाली, आज माऊलींची वारी.. नाम घोषाने दुमदुमली वैकुंठ नगरी.. हरी पांडुरंग हरी,हरी पांडुरंग हरी.... हाती असे वीणा, कुठे डोईवर तुळस... भेटीलागे पंढरपुरा, येईना आळस... सुखावून जाती सारे, पाहुनी कळस... भान देहाचे सोडूनी, नाचे वारकरी.. नाम घोषाने दुमदुमली वैकुंठ नगरी.. हरी पांडुरंग हरी,हरी पांडुरंग हरी.... सार्थ विठ्ठल ..आर्त विठ्ठल.. सत्य विठ्ठल.. अर्थ विठ्ठल.. रंग विठ्ठल.. संग विठ्ठल.. आत्म विठ्ठल.. सत्व विठ्ठल.. राम विठ्ठल.. श्याम विठ्ठल.. देह विठ्ठल.. धाम विठ्ठल.. काम विठ्ठल.. नाम विठ्ठल.. हरी विठ्ठल.. हरी विठ्ठल.. हरी विठ्ठल.. हरी विठ्ठल.. - विक्रम वाडकर  2

लग जा गले के फिर ये हसीन रात हो ना हो.. शायद फिर इस जनम़ मे, मुलाकात हो ना हो.. ------original by Raja mehandi ali khan-- (हम को मिली हैं आज ये घड़ियाँ नसीब से जी भर के देख लीजिये, हमको करीब से फिर आप के नसीब में, ये बात हो ना हो शायद फिर इस जनम़ मे, मुलाकात हो ना हो.. पास आईये के हम नहीं आयेंगे बार-बार बाहें गले में डाल के, हम रो लें जार-जार आँखों से फिर ये प्यार की बरसात हो ना हो शायद फिर इस जनम़ मे, मुलाकात हो ना हो..) ------added by Vikram wadkar भुले नहीं है हम कभी, मुलाकात वो हसीन.. यादो मे आके झांक लो, देखोगे खुदको ही.. दिल में छुपे अल्फाज़ को,ईर्शाथ हो ना हो.. शायद फिर इस जनम़ मे, मुलाकात हो ना हो.. सुनलो अगर जो सुन सको,निगाहो की दास्तां.. मिलते हमें वो लफ्ज अगर, तो करते हम बयाॅ.. जी लो अभी के कल कमी, कायनात  हो ना हो.. शायद फिर इस जनम़ मे, मुलाकात हो ना हो.. --विक्रम वाडकर 2018/03/17 11:48