माझा ब्लॉग

समेट़ लू इन लम्हो को.. कुछ इस कदर दिल में.. ना जिने की चाह़ रहे.. न मरने का डऱ.. कुछ इस कदर .. जी लू मै ये जिंदगी कुछ इस कदर .. भुल जाऊ गम.. मिले जो अपनों से.. और कुछ धोखे.. मेरे ही सपनों से.. खुद की रूंह से आज मिला सकू नजऱ.. कुछ इस कदर .. जी लू मै ये जिंदगी कुछ इस कदर .. राह जो है चुनी.. उनसे ही उम्मिदे है बनी. बेबस ना हो जांऊ.. ये बंदूक मन पे जो तनी.. हिम्मत दे ए खुदा.. कभी ना झुके ये सर.. कुछ इस कदर .. जी लू मै ये जिंदगी कुछ इस कदर .. हौसलों को दे बुलंदी अचल चट्टानो सी... रौनक दे कुछ.. शितल उस पानी सी.. समंदर ना बना.. बस बना दे छोंटी लहर कुछ इस कदर .. जी लू मै ये जिंदगी कुछ इस कदर .. कुछ इस कदर .. जी लू मै ये जिंदगी कुछ इस कदर .. ---विक्रम वाडकर (१३-मार्च-२०१३)

सांगोनिया गेली समईची वात... उजेडाच्या मागं मी जळतसे आत.. भले नांगरले काळीज धराचे... तवा कुठे भरले ग उदर पोराचे.. कष्टावीना गोड घास, कसा संसारात.. उजेडाच्या मागं मी जळतसे आत.. राबराबुनिया पैका जमविला.. पोरा तुझ्या शिक्षणाचा ध्यास मी ठेविला.. तुझ्यापायी केले सारं एक दिन रात... उजेडाच्या मागं मी जळतसे आत.. खुरपला जीव जवा, झालास साहेब.. सुखापुढं दुखाचे बी मांड तु हिशेबं.. माझ्या हिशेबाचे कागद जपतो उरातं.. उजेडाच्या मागं मी जळतसे आत.. वातं माझी संपताहे वाटुन उजेड.. झाली माझ्या जिवनाची अंतिम रपेडं.. पेटवं आता तुझ्यामधली नवीन ही वातं.. उजेडाच्या मागं तु बी जळशील आत.. उजेडाच्या मागं तु बी जळशील आत.. उजेडाच्या मागं तु बी जळशील आत.. -- विक्रम वाडकर १५-११-१५ )

खुप वाटतयं आता, की कोणीतरी असायला हवं.. मनापासून माझ्यासोबत, कोणीतरी हसायला हवं.. चिडवण्यासाठी मीही कधी थट्टा तिची करता.. रागावून कोणी रूसायला हवं.. कोणीतरी असायला हवं.. खुप वाटतयं आता, की कोणीतरी असायला हवं.. एकट्याने विचार करताना..शांतपणा सांभाळून.. तिने बाजूला येऊन बसायला हवं.. कोणीतरी असायला हवं.. खुप वाटतयं आता, की कोणीतरी असायला हवं.. दिवसभराच्या कामाने थकून भागून आल्यावर.. काळजीने कोणी पुसायला हवं.. कोणीतरी असायला हवं.. खुप वाटतयं आता, की कोणीतरी असायला हवं.. आईच्या मायेचा वारसा तीने पुढे नेता नेता.. भिंतींसारखं घरामध्ये तीनेही वसायला हवं.. कोणीतरी असायला हवं.. खुप वाटतयं आता, की कोणीतरी असायला हवं.. --विक्रम वाडकर 14/10/2015 12:25 am

क्षण मोहाचे चार.. येतील वारंवार.. कष्टी होऊ नको फार.. ऊतू आल्या भावनांना.. थोडं टाळ.. हळू सांभाळ.. तू तुझं आभाळ... हळू सांभाळ.. तू तुझं आभाळ... सावर रे, तुझ्या जुन्या नव्या सख्या सोबतींना.. तुझ्या सुखा-दुखामधील आठवणींना..सावर रे.. आवर रे, तुझ्या आत गोठलेल्या या मनाला.. तुझ्या आर्त त्या मुक्या-मुक्या क्षणाला..आवर रे.. वेळ निसटावी वाळू जशी मुठीतुनी.. तशा निसटत्या क्षणांना हळू हळू सांभाळ... हळू सांभाळ.. तू तुझं आभाळ... तुझी भरलेली ओंजळ, ज्यात सुखाचा परिमळ.. मांड मायेची हिरवळ, हात राहू दे सढळ.. सदा.. आशेचा श्वास जागू दे मनी तुझ्या.. तुझ्या जगण्याला, आकार आला, पुन्हा होणा-या चुका आता टाळ.. हळू सांभाळ.. तू तुझं आभाळ... हळू सांभाळ.. तू तुझं आभाळ... -विक्रम वाडकर 06/10/2015 05:31 pm

सुंदर सोज्वळ.. गणेश स्वरूप... असे तुची भुप.. जगदिश.. मनोहरी नेत्र.. कृपेचे सागर.. जोडतो मी कर.. तुजलागे.. कर्ण भले मोठे.. उदर विशाल.. चंद्रकोरी भाळ.. शोभतसे.. चरणात तुझ्या.. मिळतो रे स्वर्ग.. वाहतो मी अर्घ्य.. तुजसाठी.. विसरतो आम्ही.. मनातील चळ.. वाजवितो टाळ.. भक्तीमध्ये.. गजानन तुची.. तुची विघ्नहर्ता.. सारे तुझ्या करिता.. तुच्छ आहे.. सदा तुझा असो.. शुभ-आशिर्वाद.. तु निर्विवाद.. सुखकारी.. पाहण्यात तुला.. होतो मी ही दंग.. लिहीतो अभंग.. विक्रम हा.. - विक्रम वाडकर 21/09/2015 12:04 pm

स्वातंत्र्याच्या खेळामधला कर्णधार तो.. रक्तानेही रंग भरणारा चित्रकार तो.. रणसंग्रामासाठी सज्ज नेहमी.. तो असे..वज़ीर.. त्रिखंडात ही एकच घडला.. स्वातंत्रवीर.. स्वातंत्रवीर .. धडाडीत तो बोले तत्पर.. क्षणात भेदी सुक्ष्म मनांतर.. सुर्यालाही तेज अनावर.. राहणी असा जसा आहे फकिर... त्रिखंडात ही एकच घडला.. स्वातंत्रवीर..स्वातंत्रवीर.. भारतभू चा विचार होता सदा मनी... चातुर्याचा प्रत्यय देती क्षणोक्षणी... असेल हिम्मत अशी कुणाच्या तरूणपणी.. झुकले नाही कोणासमोरही ज्याचे शिर.. त्रिखंडात ही एकच घडला.. स्वातंत्रवीर..स्वातंत्रवीर.. स्वातंत्राची बांधुण देण्या पायघडी.. एकाकी होऊन जो लढला असा गडी.. ज्याच्यासाठी सागरातली महाउडी.. आत्मविश्वासावर सोडूनी, सा-या फिकीर.. त्रिखंडात ही एकच घडला.. स्वातंत्रवीर..स्वातंत्रवीर.. --विक्रम वाडकर. 14/09/2015 04:38 pm

म्हणे त्याचं आणि माझं नातं काय.... जेव्हा तो दुःखी असतो.. मनाला आधार हवा असतो.. मित्र म्हणून मला पाहतो... आधार बनले त्याचा मी तर त्यात इतके वाईट काय? म्हणे त्याचं आणि माझं नातं काय.... स्वतः मला हसवत राहतो.. माझे न ओघळलेले अश्रू पाहतो.. त्याच्या एका हास्यासोबत, हसले मी तर चुकलं काय?? म्हणे त्याचं आणि माझं नातं काय.... मीही चिडते कधी कुणावर.. राग होतो कधी अनावर.. असे असुनही माझ्यासोबत बसला तो तर बिघडलं काय? म्हणे त्याचं आणि माझं नातं काय.... प्रेम आहे हे सत्य आहे... मैत्रीमधे नित्य आहे.. मित्र म्हणावे तर समजून घ्यावे.. आम्हाला समजले.. मग तुमच काय? म्हणे त्याचं आणि माझं नातं काय.... अरे नाते विचारता तुम्हीच सज्जन.. पहा स्वतःतच डोकावून काही क्षण.. इतरांच्या नात्याला पाहता..त्यावाचून तुमच अडलं काय? म्हणे त्याचं आणि माझं नातं काय.... --विक्रम वाडकर 05/09/2015 01:35 am

रात्र ही मोहरली जशी.. मिठीमधे विरघळले मी तुझ्या.. तुझ्यासवे बेभानले अशी.. ओठांनी नशाळले मी तुझ्या.. मी तुला.. तु मला.. ओळखुया.. स्पर्शाने नव्या.. हर्षाने नव्या.. हरवल्या दिशा.... सवे तुझ्या....सवे तुझ्या.... श्वासांनी एकरूप व्हावे.. हरखून जावे.. मी पुन्हा.. अंग-अंग शहारून जावे.. हरवून जावे.. मी पुन्हा.. कुरवाळून या बटा.. ओढ लावून.. जाऊ नकोस तु मला.. मी तुला.. तु मला.. ओळखुया.. स्पर्शाने नव्या.. हर्षाने नव्या.. हरवल्या दिशा.... सवे तुझ्या....सवे तुझ्या.... तुझी कुशी.. माझी उशी.. तारे नभीचे.. असे सारे सोबती.. सोबतीला लागे ना कुणाची नजर.. हलके हलके मनामधे प्रेमाची लहर.. अशा बेधुंद रात्री.. बिलगावा तु मला.. मी तुला.. तु मला.. ओळखुया.. स्पर्शाने नव्या.. हर्षाने नव्या.. हरवल्या दिशा.... सवे तुझ्या....सवे तुझ्या.... -विक्रम वाडकर26/08/2015 12:01 am

रंगल्या मैफिलींच्या सभा, सभेत तुझ्या अदा.. कशा जीवघेण्या.. कळीचेही फुल होई जेव्हा उघडती..तुझ्या पापण्या.. पापण्यांच्या आड लपली तुझी तिखी तिखी नजर.. नजरेच्या चांदणीचा झाला, हृदयावर थेट असर.. जीवघेणा.. तुझा हा नखरा.. x४ दिल तो है ताला, तु ही है चाबी.. तेरी हर अदा, लगती है नवाबी.. तुझ्या केसांच्या बटा.. ओठी नशील्या छटा.. स्पर्शता शहारला काटा.. जीवघेणा.. जीवघेणा.. तुझा हा नखरा.. x४ गोरा गोरा तेरा बदन है जैसे कयामत की कहर.. बोल तु एकदा.. बस पी लू मै लाखो जह़र.. अक्स़ भी तेरा.. जादू करतो का सांग ना.. यादो मे तेरे.. मी भरकटतो का सांग ना.. सांग ना..सांग ना..सांग ना..सांग ना.. जीवघेणा.. तुझा हा नखरा.. x४ तुझीच साथ मी मागतो.. सातो जनम.. राहशील का माझी बनुन.. सांग माझी सनम.. सांग ना..सांग ना..सांग ना..सांग ना.. जीवघेणा.. तुझा हा नखरा.. x४ --विक्रम वाडकर 05/08/2015 11:55 am

जिसकी पिडा से, तेरा जन्म है.. उसकी सेवा ही, तेरा धर्म है.. अपने भाई का, चाहती हित है.. उसकी रक्षा ही, तेरी प्रित है.. हर एक संकट मे, जो देती साथ है.. दुख की बोलो तब, क्या औकात है.. वही आदी है, वही शक्ती है, उसका आदर ही, उसकी भक्ती है.. जो नारी को माने, अपना हमदर्द है.. उसकी इज्जत रखे.. वही सच्चा मर्द है.. - विक्रम वाडकर.. इज्जत बचाओ.. इज्जत बढाओ..

सोच की गहराई मे तन्हाई सी छा गई.. खुश हो रहा था मै.. और याद तेरी आ गई.. लम्हो की बंदिशो मे जिक्र तेरा ही हो रहा.. बिछडने की गुजारीश कि.. और याद तेरी आ गई.. ख्वाबो की अंजुमन मे, तुझे ही पाया मैने.. छलकी पायल किसी और की.. और याद तेरी आ गई.. निंदो मे भी अक्स तेरा, मुँदी हुई नैनो मे.. बदल के करवट देखा.. और याद तेरी आ गई.. तुझे भुलाने के लिए, शराब को अपनाया मैने.. नशा उतर ही रहा था.. और याद तेरी आ गई.. -विक्रम वाडकर

कळीतुनी पाकुळले दरवळले आज मी.. दवांमध्ये चिंब भिजू दे मला.. मोरपंखी स्पर्शाने मोहरले आज मी... प्रेमातच चिंब राहू दे मला.. दे मला तुझा ओला शहारा.. सागराला मिळावा किनारा.. तुझ्या मिठीतला उष्ण निवारा.. सागराला मिळावा किनारा.. कुजबुजल्यासारखे, होतात भास हे.. शांत राहू कसे... सांग रे.... पापण्यांच्या पलीकडे, झोपेस त्रास रे.. पांघरावे कसे... सांग रे.. नजरेतुनी दे मला इशारा.. दे मला तुझा ओला शहारा.. विसरून जाईन मी भान माझे सख्या.. असा प्रेमाने पाहू नको.. तुझ्यामुळे आला अर्थ नवा जगण्याला.. साथ सोडून जाऊ नको.. बरसू दे आज आसमंत सारा.. दे मला तुझा ओला शहारा.. -विक्रम वाडकर 10/07/2015 09:25 pm

सुखादुखाच्या व्यासाभोवती.. आयुष्याचा परिघ घडतो.. प्रवास होवो कितीही खडतर, सुरुवातीवर शेवट जडतो.. झरा बघावा सुंदर निर्मळ, उंचावरूनी तोही पडतो.. जमिनीवरल्या अडथळ्यांना, एकाएकी जाऊन नडतो.. कधी सावरतो स्वप्नांमधुनी, सत्यामध्ये कधी बिघडतो.. आयुष्यातील खोल कवाडे, वेळेआधी कसा उघडतो.. क्षणाक्षणाला हा धडपडतो, परि कधीही ना तो रडतो.. विश्वासाच्या काडीवरती, माणसाचाही आधार दडतो.. -विक्रम वाडकर 30/06/2015 08:39 pm

सोचता हूं, दिल के कोने कोने मे तुझे समाँ लूं,. फिर सोंचू, तुझे क्यू दिल मे कैद रहने की सजा दूं.. तुझे तो जमीन पर रहने की भी जरूरत नही., तेरे ख्वाबो की उडान को खास कोई महुरत नही.. कामयाबी कदमो मे होने के लिए ही तुझे दुवा दू.. तुझे क्यू दिल मे कैद रहने की सजा दूं.. तु इबादद करे किसी चींज़ की, वो मिलाने की ताकत तुम्हे मिले.. गर ना भी मिले हुकुमत, बस सबऱ करने की हिम्मत तुम्हे मिले.. तेरी खुशियो मे मेरे खुशियों को सज़ा लू.. तुझे क्यू दिल मे कैद रहने की सजा दूं... -- विक्रम वाडकर

नभाने जशी ऐकावी साद.. धरतीच्या मनीची.. आडोशाला उभी ओली छत्री.. आपल्या सहवासाच्या आठवणींची.. चहाच्या वाफेसोबत असलेली ती.. गरमागरम भजी.. खिडकीतून आलेली थंड झुळुक.. सोबत तु आणि मी.. विजांच्या कडकडाटाने घाबरून.. कडाडून मारलेली मिठी.. लाजेने लाल झालेली अन्.. झुकलेली तुझी हनुवटी.. मातीच्या सुगंधाने हरखून गेलेल्या.. सुगंधी भावना.. तुझ्या माझ्यामधला दुवा सांधणारा हा जुना पाहुणा.. प्रेमाच्या ओलाव्याने चिंब भिजलेला.. कोरा कागद.. प्रेमाच्या हळव्या ॠतुने केलेले हे.. प्रेमळ स्वागत.. --विक्रम वाडकर 12/06/2015 09:26 am

सौख्य लाभावे तुम्हा, ईश हाची मागतो.. साथ राहू दे सुखे, दैव जेथे नांदतो.. संसाराचे रहाटगाडे, दोन चाकांनी सांभळा.. एकमेका जोडूनी, भार सारा सावरा... दुखाच्या किनारीला सुखाची झालर मिळो.. सुईस धाग्याची गरज, तुम्हा ती लवकर कळो.. भांडणाचा सुर ही यावे, गालबोटासारखे.. दिस तो सरता एकट्याने, या पुन्हा जुन्यासारखे.. थोरा-मोठ्यांच्या आशिर्वादाने, थाट तुम्ही करा सुरू.. दुखा बाजुला सारून.. ओंजळाने सुख भरू... -विक्रम वाडकर 08/06/2015 11:24 am

ईश्क तो ईश्क होता है.. थोडासा रिस्क होता है.. कभी २ घडी तो कभी ७ जन्मो के लिए फिक्स होता है... सच है, ईश्क तो ईश्क होता है.. कोई प्यार कहता है.. कोई मोहोब्बत कहता है.. जुबाँ से कोई बोले न बोले.. इन्सान के दिल मे तो यही रहता है.. सच है, ईश्क तो ईश्क होता है.. खुषी मे आंसू बनता है.. गम मे भी आंसू बनता है.. दिल की तो हम सुनते है पर.. दिल कहा किसी की सुनता है.. सच है, ईश्क तो ईश्क होता है.. कभी आँखो से बयान होता है.. कभी होंठो से बयान होता है.. ना समझ़े तो नादान... और समझ़ आए तो इन्सान होता है.. सच है, ईश्क तो ईश्क होता है..

तु गेल्यावर अंगणातली तुळसही रूसली माझ्यावरती... नभ गहीवरता भिजते व्याकूळ तहानवेडी जशी ही धरती.. तु गेल्यावर... तु गेल्यावर... तु गेल्यावर मोग-यातले.. फुल सुखाचे उमलत नाही.. पाकळ्यासवे उलगडणारे भाव मनाचे बिलगत नाही.. जिवनातल्या चित्रांमधले रंग ही हसले माझ्यावरती.. तु गेल्यावर... तु गेल्यावर... तु गेल्यावर झोपाळ्यांचे.. सुने जाहले हे हिंदोळे.. पदराचीही वाट पहाती.. आरशातले ओले डोळे.. नभी यातना पावसातूनी.. अश्रू बरसले माझ्यावरती.. तु गेल्यावर... तु गेल्यावर... -विक्रम वाडकर 23/05/2015 08:22 pm

परिसासम माझा राजा.. शिवबा ज्याचे नाव.. रायगड त्याचा ठाव.. अजुनही..|| हि-या-मोत्यापरी अनमोल ज्याचेे मावळे.. घरोघरी त्याची राऊळे.. अजुनही..|| नजरेतल्या तेजासम लखलखता त्याचा चेहरा .. स्वराज्यावर असे पेहरा.. अजुनही..|| प्रण असे मनी.. अन्यायमुक्त धरती.. दुनियेभर किर्ती.. अजुनही..|| ठेवा जाण अशा जाणत्या राजाची.. भगव्या ध्वजाची.. अजुनही..|| दाखवा सह्याद्रीच्या वाघाचे बछ़डे.. आहोत रांगडे.. अजुनही..|| --विक्रम वाडकर 22/05/2015 09:54 am क्षत्रियकुलावतंस राजाधिराज महाराज श्रीमंत श्री छत्रपती नरपती हरपती भूपती शिवाजी महाराज की जय..

नज़रो से दिल की बाते.. यु बयाँ कर रहे हो.. रूबरू हुए जिस्म से.. रूहाना बन गए हो.. तन्हा रहके तन्हाईयोसे.. गुफ्तगू थोडासा कर लू.. दिलो की रंजिशो का.. बहाना बन गए हो... सितम ढाती हो लाखो.. मदभरे नैनो से तुम.. मदिरा की बुंद से अब.. मैखाना बन गए हो.. बंजर हुई थी धरती.. ख्वाबो के अंजुमन मे.. जिंदगी से जुड गए हो.. सुहाना बन गए हो.. रुक्सार हुआ मंजिलो से.. जबसे मिले हो मुझको.. शमा की लौ से बढकर.. परवाना बन गए हो.. - विक्रम वाडकर 22/05/2015 05:42 pm

तुझ्या आठवांची वेळ..ऊन पावसाचा खेळ.. गहिवरल्या आनंदाची फुलते पाकळी.. तुझ्या मिठीची ही साखळी.. हवीहवी.. एकतारीच्या सुरात.. गुणगुणते आज मी.. सुखाच्या पावलांत.. रुणझुणते आज मी तुझ्या सुगंधात दरवळणारी.. रातराणी मी नवी.. काजव्याच्या प्रकाशाने.. लखलखते जणू रात.. तुझ्याच हलक्या स्पर्शाने.. टाकते मी जुनी कात.. अलगुज कानी सांगणारी.. ऐकू येई भैरवी.. नजरेच्या या खुणांनी.. उरी भावनांची भरती.. संसाराच्या गोड स्वप्नांनी.. दिन रात माझे सरती.. दर्पणात लाजते मी.. पाहूनी तुझी छवी.. -विक्रम वाडकर 19/05/2015 10:03 am

मुक्या मुक्या ओठांवरी नाव तुझे अडखळले.. डोळ्यामधल्या आभाळाचे गुज ना तुज कळले.. कळल्या न तुला भावना या मनाच्या.. आसवांत भाव ते विरघळले.. डोळ्यामधल्या आभाळाचे गुज ना तुज कळले.. (मनातलं ओठांवर आलं, पण शब्द मुके झाले... सापडलीच होती वाटं, पण रस्तेच धुके झाले...) भरली ओंजळ हास्याची अन्.. वासे सुखाचे निखळले.. डोळ्यामधल्या आभाळाचे गुज ना तुज कळले.. खिळली नजर.. ज्यात भरले जहर.. घाव दुखाचे भळभळले.. डोळ्यामधल्या आभाळाचे गुज ना तुज कळले.. -विक्रम वाडकर 17/05/2015 11:23 am

तुझ्या चरणी जग सारे घाली लोटांगण.. तुझ्यामुळे दिवस रोज आता वाटतो ग सण... यश माझे होता त्यात तुझा शुभ-आशिर्वाद.. कष्टी होता कधी,.. पहिली तुलाच असे साद.. रोजच्या घासाला आई.. ओठी तुझे नाव.. ठसका लागता आई.. पहीली तुझी धाव.. कधी अडखळता मन तुझे शब्द देती धीर.. जिवनाच्या संगीताचा तु ग पहीलाच सुर.. शब्दामधे कसे मांडू ऋण अशा माऊलीचे.. साथ तुझी सदा असो जसे देहा सावलीचे.. आई तुझ्याच नावात.. मज मिळतो आधार.. 'ई'श्वराच्या 'आ'त्म्याचा.. आई तुच असे सार.. -विक्रम वाडकर 10/05/2015 03:54 pm

पांथस्ताचा पाथ व्हावे.. सरल सरळ समाधानी मन करी.. आनंदकल्लोळ.. अपयशा पाचण्याचे.. द्यावे मज बळ.. समाधानी मन करी.. आनंदकल्लोळ .. भुकेल्याचा घास व्हावा.. दुखेल्याचा खांदा.. रडवेल्या चेह-यांसाठी.. हसवण्याचा धंदा.. कष्टी झाल्या मनांचीही काढू नये कळ.. समाधानी मन करी.. आनंदकल्लोळ.. आंधळ्याच्या हातची.. कधी व्हावी काठी.. माणसाचा जन्म आहे.. माणसांच्या साठी.. वित्ताचा हव्यास नको.. व्हावे चित्ताने निर्मळ.. समाधानी मन करी.. आनंदकल्लोळ.. भांडणांचे सुर नको.. होती जवळचे दुर.. समजुनी घ्यावे सा-यां.. हटवुनी धुर.. पारदर्शी होऊ द्यावा.. मनाचा हो तळ.. समाधानी मन करी.. आनंदकल्लोळ.. -विक्रम वाडकर 08/05/2015 12:05 am

दिल दिवाणे जाहले.. तार छ़ेडु लागले.. सांगणे या मनाचे.. नैन बोलू लागले... हे.. मतलबी हवा है यारो.. प्यार की लिए खुशबू.. मतलबी घट़ा है यारो.. बरसने लगी जादू... मन हे वेडावले.. पाहुनी चेहरा गोजिरा.. इश्क की ये जुबाँ..बोल तु जरा... रंग ढंग कसे वेगळे.. भाव वेडेे मनमोकळे.. वागणे मज हे ना कळे.. खुणावती आता किती खुळे हे इशारे..x२ दि रा रा.. बहकी बहकी अब रात है.. कहने की भी क्या बात है.. आँखो की है जो बोली.. पढ ले जो ये जज्बात है.. आस जो दिल की.. सुहाने ये पल की.. साठवून मनी राहू दे... दि.. द..रारारा.. दि.. दरा.. दि.. द..रारारा.. दि.. दरा..... --विक्रम वाडकर 03/05/2015 11:44 pm

(सर्व कवी-कवीयत्रींना अर्पण) अखंडशुन्य भेदिती.. विशाल काल शोधिती.. विचार सार काढिती.. कवी जयास बोलती.. मनामनास जाणता.. सहस्त्र गात्र मानता.. मुक्यास वाचा फोडतो.. दुवे हवेत जोडतो.. मनस्वीतेचा सुर्य हा.. सदोदित ऐश्वर्य हा.. साहीत्यीक व्यासंगी जो.. जिभेवरी कुरवाळीतो.. असो भक्तीचे निर्माल्य.. वा बोचणारे शल्य.. पानांवरी सांडतो.. अन् शब्दबद्ध मांडतो.. शब्द जे करती अमर.. स्वर्ग काव्याचे शहर.. क्षणाक्षणात राहतो.. कणाकणात वाहतो.. सायासाने करीतो साध्य.. जन मनाचा सुवर्णमध्य.. लेखणीतुनी साकारतो.. 'कवी' 'कवी' 'कवी'च तो.. -विक्रम वाडकर..02/05/2015 11:41 pm

दुथडी भरूनी वाहणा-या नद्यांचे हे राष्ट्र.. बोला जय जय महाराष्ट्र.. ज्ञाना-तुकाच्या अभंगवाणीत रमलेले राष्ट्र.. बोला जय जय महाराष्ट्र.. शिवरायाच्या स्वराज्याचे स्मारक हे राष्ट्र.. बोला जय जय महाराष्ट्र.. स्वातंत्राच्या लढवय्यांनी भरलेले राष्ट्र.. बोला जय जय महाराष्ट्र.. चित्रपटांच्या जनकाचे, फाळकेंचे राष्ट्र.. बोला जय जय महाराष्ट्र.. साहित्यांच्या महाग्रंथानी तुडुंब हे राष्ट्र.. बोला जय जय महाराष्ट्र.. भारतभुच्या उदरामधले कणखर हे राष्ट्र.. बोला जय जय महाराष्ट्र.. सौभाग्याने जन्म मिळावा असे पावन राष्ट्र.. बोला जय जय महाराष्ट्र.. मराठमोळा बाज रांगडा मराठमोळे राष्ट्र.. बोला जय जय महाराष्ट्र.. -विक्रम वाडकर 01/05/2015 05:40 pm

ओ रहनुमा.. मेरे जहऩसीब.. रब की नेमत है..जो तु है करिब़.. तेरी आगोश मे है जन्नत मेरी.. ओ रहनुमा.. मेरे जहऩसीब.. तेरी वो मिठी मिठी बाते... यादो मे कटी वो लंबी लंबी राते... सरगोशी से कहे हवा..ओ रहनुमा.. ओ रहनुमा.. मेरे जहऩसीब.. शरम से बोझ़ल तेरी पलके.. जिनमे छुपे है राज़ कल के.. तुझसे जुडा है मेरा कारवाँ..ओ रहनुमा.. ओ रहनुमा.. मेरे जहऩसीब.. तुझसे इश्क करने का किया है गुनाह.. तेरे दिल के कोने मे देदो अब पनाह.. तु ही खुदा, तु ही जहाँ..ओ रहनुमा.. ओ रहनुमा.. मेरे जहऩसीब.. -विक्रम वाडकर ३०-एप्रिल-२०१५

अजुनही ओठांवरी.. नाव तुझे रेंगाळते.. श्वासात या गंधाळते.. तुझे उष्ण उसासे.. तु नसताना तु असण्याची चाहूल का मज भासे.. ओलावल्या माझ्या मनाचे.. ओलावल्या पापण्यांचे..एक झाले मागणे.. जिवलगा ये परतुनी... हेच आता सांगणे.. तु नसताना तु असण्याची चाहूल का मज भासे.. माझ्या बटांशी तुझे खेळणे.. विसरू कशी सांग ना.. तुझ्या माझ्या त्या चुका.. भुलवू कशी सांग ना.. अस्तित्वाच्या सारीपाटाचे..बदलले सारे फासे.. तु नसताना तु असण्याची चाहूल का मज भासे.. -विक्रम वाडकर 25/04/2015 08:17 pm

तुझ्या खुल्या बटांची.. रेंगाळणारी काळी.. गालांवरील लाली.. जिव माझा जाळी.. ओठांची गुलाबी.. पाकळी कोवळी.. रस भरल्या जिभेची.. गोडी जणू सोवळी.. डोळे तुझे नशिले.. मदभरे करून गेली.. कवेत हवा विसावा.. ही आस मनी आली... पापण्यांचे हळूच झुकणे.. अन् प्रश्न तुझ्या भाळी.. प्रेमाच्या या मळ्याचा.. बनशील का रे माळी.?? ---विक्रम वाडकर.22/04/2015 12:01 am

थोडी दिवानी.. थोडी थोडी रूहानी.. कुछ़ ऐसी कहानी.. दिल कहे.. मेरे ज़ह़न मे.. बुंदो की अंजुमन मे.. कुछ़ नशिले सावन मे.. दिल कहे.. तु रु तु रु.. तु रु तु रु.. तु रु तु रु.. Love-story .. तेरी मेरी.. हुई शुरू..(x२) हवा है महकी महकी.. और मै भी थोडी बहकी.. बारीशों मे.. गिला गिला ये बदन.. भिगा है तन-मन.. बारीशों मे.. बारीशों कि साजिशों मे.. बह गयी हूँ मै और तू.. तु रु तु रु.. तु रु तु रु.. तु रु तु रु.. Love-story.. तेरी मेरी.. हुई शुरू..(x२) हाथ तेरा मेरे हाथ.. चल चलेंगे साथ साथ.. मंजिलो तक.. फिर खुशी मिले या गम.. रंहेंगे हम दम.. मंजिलो तक.. मंजिलो कि रंजिशो मे.. गुम हुई हूँ मै और तू.. तु रु तु रु.. तु रु तु रु.. तु रु तु रु.. Love-story.. तेरी मेरी.. हुई शुरू..(x२) -- विक्रम वाडकर (१५-एप्रिल-१५)

खुषनुमां सी थी जो जिंदगी ... रौनके तुझसे थी जगी.. बेजुबां सा जो ये कारवाँ.. अश्को से करतीे बयाँ,दास्ताँ.. पलके यहाँ.. दर्द का है सिलसिला.. तेरी यांदो से मिला.. सासो से सासो का ये रिश्ता.. खो रहा.. अश्को से करतीे बयाँ,दास्ताँ.. पलके यहाँ.. अंजुमन मे रहती थी.. जो छंवी.. दोज़ख़ भरी नजरों मे.. जल रही.. रूह मेरी जिस्म से कहे.. कर दे रिहाँ.. अश्को से करतीे बयाँ,दास्ताँ.. पलके यहाँ.. - विक्रम वाडकर (१५-एप्रिल-१५)

राग 'भैरवा' प्रातःकाले.. भक्ती वसे तित बंदिश ल्याले.. सखा 'जोगिया' 'विभास' बोली.. 'रामकली' ने प्रभात झाली.. रिषभ कोमले 'आसावरी'.. 'हिंदोल','तोडी' सकाळ करी.. 'जौनपुरी'चे माधुर्याने.. रूणझुणले अन् रमले गाणे.. तृतिय प्रहरी स्वर 'सारंग'.. कानी पडता श्रोता दंग.. 'भीमपलासी'अन् 'मुलतानी'.. संध्येलागे गावी 'धानी'.. 'पुरीया धनाश्री' करूणाकारी.. 'यमन' 'कल्याण' मिठास धारी.. रात्रौ होता 'जयजयवंती'.. आळविता तया पडते भ्रांती.. उत्तररात्री 'मालकंस' तो.. निशेसोबती कुशीत घेतो.. सांगितलेली विक्रमवाणी.. स्वरगंगेचे थोडे पाणी.. --विक्रम वाडकर ५-एप्रिल-१५

ओलावल्या मातीचा सुवास हा.. बेधुंद कुंद श्वास हा.. आभास हा.. तुझा. होऊ कसा मी तुझा.. राणी.. होऊ कसा मी तुझा .. गहिवरल्या भावनांत तु.. तु नवी चेतना.. बोलु कशा सांगू कशा.. मुक्या या संवेदना.. लागला का ध्यास हा.. तुझा.. राणी.. होऊ कसा मी तुझा.. शुष्क वाटे जग सारे.. सोबती नसतेस तु.. अधीर तुही भेटण्यासी.. कारणे रचतेस तु.. मोहतो का पाश हा.. तुझा.. राणी.. होऊ कसा मी तुझा.. -विक्रम वाडकर ३१-मार्च-२०१५